-
1 deaf
[dɛf]adj* * *[def]1) (unable to hear: She has been deaf since birth.) głuchy2) ((with to) refusing to understand or to listen: He was deaf to all arguments.) głuchy•- deafness- deafen
- deafening
- deaf-mute
- fall on deaf ears
- turn a deaf ear to
См. также в других словарях:
słyszeć — ndk VIIb, słyszećszę, słyszećszysz, słyszećszał, słyszećszeli, słyszećszany 1. «mieć słuch, odbierać wrażenia dźwiękowe; nie być głuchym, być zdolnym do słuchania» Mówił głośno, żeby go wszyscy słyszeli. Nie słyszał, co się do niego mówiło.… … Słownik języka polskiego
głuchy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, głusi, głuchychszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieodbierający dźwięków lub mający kłopoty z dokładnym ich rozróżnianiem, niesłyszący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopiec jest głuchy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słyszeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, słyszećszę, słyszećszy, słyszećszał, słyszećszeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} reagować na bodźce zewnętrzne zmysłem słuchu, odbierać wrażenia dźwiękowe, posiadać słuch, nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny